LIEVELINGSPLEK: GOLFBAAN
Lievelingsplek van de maand
Raphael & Norbert
‘Mijn swing lijkt op die van Dechambeau’
|
[ klik op de afbeelding voor grotere weergave ]
|
[ Foto: John de Graaf ]
|
|
Norbert Smith
|
Raphael Smith
|
|
Waar denkt een vader aan als hij wakker wordt?
Ik denk, gaan we nog iets leuks doen, lekker trainen of lekker eten maken voor vrienden en genieten. 
Norbert: Ik vind het een feest om met mijn zoon naar wedstrijden te gaan. Het leukste is als ik kan caddiën, want vier uur op een baan zijn zonder dat ik iets kan doen is wel wat lang.
Mijn beste rondje is 85 op Bernardus. Daar was ik wel heel blij mee. Opgeven staat niet in mijn woordenboek, soms tegen beter weten in. Als ik slecht sta te putten, spreek ik mezelf toe, zonder dat iemand het kan horen. Je wil natuurlijk een goed voorbeeld zijn voor je zoon. Raphael help ik veel met dingen in de baan. Maar niet alleen dat, het is een genoegen om met Raphael samen te lopen. Hij heeft moeite met oplijnen, daar help ik hem dan mee. Het plezier en de passie spatten van hem af. Dat werkt erg aanstekelijk, want door hem ben ik weer gaan golfen. Op dit moment kan ik nog net van hem winnen, maar de tijd komt eraan dat ik een keer ga verliezen. Raphael heeft een mooie swing. Zijn backswing is alleen heel snel, veel te snel zelfs. Je hoeft niet de bus te halen, zeg ik altijd. Zijn backswing is sneller dan die van Dechambeau. Hij zelf vindt zijn swing op die van Dechambeau lijken. Dat is wel een goede vergelijking alhoewel het niet alleen om de swing gaat. Raphael is een lieve jongen met een sterke wil. Hij vaart zijn eigen koers en maakt zijn eigen pad. Raphael verzorgt zijn spullen erg goed. Hij is netjes en dat vind ik mooi om te zien. Hij is gedisciplineerd. Zijn haar heeft hij laatst in een moderne apart coupe laten knippen. Dat is gedurfd. De ene kant boven zijn oor heel kort aan de andere kant lang met een lok. Anderen jongens namen hetzelfde kapsel als Raphael. "Soms sta ik opgelijnd naar de
bunker" 
Dat vind ik mooi aan Raphael. Hij heeft een eigen smaak. Oranje is zijn lievelingskleur. Als je iets oranje’s over de baan ziet schuiven is het Raphael. Hij heeft een kast vol oranje polo's.
Toen Raphael werd geboren was hij groot en sterk. Als koosnaampje noemde ik hem beer. Mijn vrouw en mijn andere zoon gingen dan ook doen. We noemden Raphael vanaf zijn geboorte Beer omdat hij groot en stevig was bij de geboorte en later. Mijn vrouw en zoon noemen hem soms ook beer. Dus een beer is zijn lievelingsdier. Je mag zo hard slaan als je wilt, als je hem maar goed raakt, dat zegt zijn trainer Sander van Duyn. Floris Vos is ook een zijn trainers. Ik vind het een goede opmerking. Raphael leert van mij, ik leer van Raphael. Het is leuk om samen de baan in te gaan, juist omdat we van elkaar leren. Ik ben niet vaak boos, maar als ik boos ben komt dat omdat iemand zijn best niet doet. Ik vind dat Raphael goed moet luisteren op de training. Hij moet zijn best doen, ook in de baan.Het mooie aan golf vind ik dat je niemand de schuld kan geven als je niet goed speelt. Golf is een constante ontdekking naar jezelf. De wedstrijden van Dutch Kids Golf zijn aantrekkelijk voor ons omdat ik dan mag caddiën. We hebben het heel leuk in de baan. Ik geniet ervan. Dutch Kids Golf speelt trouwens op geweldige banen zoals golfclub De Pan. Ik ben in de baan ook weleens boos, dat mag je best weten. Ik kan dan erg boos kijken. Raphael heeft dat niet van een vreemde. Maar je moet jezelf loslaten in de baan. Daarmee bedoel ik, één met spel, plezier en de natuur. Op dit moment kan ik nog van Raphael winnen, maar daar zal ongetwijfeld verandering in komen. Raphael is een lieve jongen met veel passie. Je ziet hem groeien. Ik hoop nog lang zijn caddie te kunnen zijn. |
Waar denkt Raphael aan als hij wakker wordt?
Als eerste denk ik, "ik ga vandaag golfen". 
Raphael: Mijn vader en ik zijn een goed team. Onze lievelingsplek is de golfbaan. Het leukst vind ik als mijn vader caddie is. Bij sommige wedstrijden mag er niet gecaddiet worden, maar bij Dutch Golf Kids wel. Dutch Kids Golf hebben hele leuke wedstrijden op mooie banen. Bij Dutch Kids golf heb ik ook golfvrienden. Dat is heel gezellig. Soms gaan we na afloop van de wedstrijden flopshots slaan.
Mijn vader en ik spelen veel samen. Hij wint het nog net van mij, maar binnenkort ga ik een keer winnen. Het mooie aan golf is dat het altijd anders is, golf is nooit saai. Ik speel bij golfclub Houtrak en daar heb ik golfvrienden. Ook heb ik les op Houtrak. Ik les bij Floris Vos en Sander van Duijn. Sander zegt hoe ik moet swingen. De meeste fouten maak ik met van buiten naar binnen swingen, terwijl ik het omgekeerd doe. Mijn grip is nu goed, maar let Sander let ook op mijn grip. Mijn swing lijkt een beetje op die Bryson Dechambeau. Ik heb een korte snelle backswing. Soms zwaai ik sneller naar achteren dan naar voren. Mijn vader zegt dat ik rustiger moet swingen. ,,Je hoeft de bus niet te halen zegt hij altijd.’’ "Je hoeft de bus niet te
halen" 
" Raphael is een lieve jongen met een sterke wil" Kinderen vinden dat ik voor mijn leeftijd ver kan slaan. Ik sla een drive gemiddeld 200 meter. Maar het lekkerste om te slaan in de baan vind ik een pitch tussen de 100 en 60 meter. Die raak ik meestal het best naar de green. Als dingen niet lukken, kan ik wel eens boos worden. Meestal gebeurt dat na de wedstrijd, dan denk ik, dat had ik anders moeten doen. Van mijn vader mag ik niet boos kijken bij een slechte bal. Dat probeer ik ook. Mijn vader kan trouwens ook boos kijken als hij een slechte bal slaat.
Mijn gap wedge is mijn lievelingsclub, ik kan er alle kanten mee op. Ik heb veel vertrouwen in mijn gap wedge. Dechambeau kan niet alleen heel ver slaan, hij heeft goed kort spel en hij ook nog eens goed putten. Soms heb ik les van Rob Mouwen. Hij woont wel ver weg, maar ik ga graag naar ’t Woold waar hij lesgeeft. Hij geeft een golfkamp waar vrienden van mij aan meedoen. Je hebt twee soorten kampen. Het ene kamp golft maar gaat ook naar een pretpark. Ik zit in de andere groep. Wij trainen alleen maar en krijgen veel putt les. Sven Kitseroo van de Haarlemmermeerse van wie ik ook les krijg, zegt altijd dat je vooral plezier in het spelletje moet hebben. Ik heb er echt plezier in. Ik zie mezelf het liefst naar golf college gaan na de middelbare school, naar Amerika. Ik ben iemand die veel passie heeft en ik ben een aanvallende speler, want ik vind aanvallend spel van andere pro’s leuk om naar te kijken. De masters is volgens mij het hoogste dat je kunt halen. Dat toernooi zou ik graag willen winnen. Dat is toch waar je van droomt.
Ik vind het een mooi merk, ik heb er een speciaal gvoel bij. Op mijn kar heb ik een klein beertje. Het beertje op mijn kar heb ik van mijn oma heb gekregen. Mijn vader, moeder en broer noemen me beer. Het beertje brengt geluk. Allebei mijn oma’s leven nog. We zijn dit jaar kampioen geworden bij de 18 holes jeugd competitie en promoveren nu naar de eerste klasse.
Het team waar ik captain van was, bestaat uit Britt, Lexi, Julien en ikzelf. Julien en Yves zijn mijn golfmaatjes met wie ik graag samen speel of andere golf wedstrijdjes speel, zoals floppen. Als ik mocht kiezen, speelde ik bij de NGF. Mensen van de NGF komen weleens kijken bij wedstrijden, dus wie weet zien ze me spelen. |
[ Foto's: John de Graaf ]
[ klik op een afbeelding voor grotere weergave ]
