 | 'We zien wel waar de buggy strandt”, lacht Ger. Prijswinnaar en beginnend golfer Ger is blij, dat hij met Mary, een vieve, tachtiger kan meerijden in de buggy. Hij heeft een spiksplinternieuwe knie dus hij weet nog niet hoe die het houdt vandaag. Drie golfers wonnen op het KLM Open een prijs om mee te spelen in de Grote Hoogland flight. Mary, Ger en mijzelve wonnen een plekje in deze flight met Rob Hoogland, golfer en journalist.Naar aanleiding van zijn boek De Grote Hoogland dat 20 oktober a.s. gelanceerd wordt. Terwijl ik de weg zoek in de vele handicaplijsten met te kleine cijfers om te achterhalen hoeveel slagen ik mee krijg, vraag ik, ,,Van welke tee spelen we.’’ |
We besluiten dat Mary en Ger van rood en Rob en ik van geel spelen. Een mooie uitdaging, glimlach ik. Alhoewel Rob met zijn handicap één tiende beter is dan ik, geeft hij mij de eer. De zon schijnt op deze mooie herfstochtend en er is weinig of geen wind. Het gras blijft overal vochtig, wat voordelig is, want de greens zijn hierdoor minder snel.
| Na hole twee bedenk ik dat mijn driver vandaag mijn 'vriend' niet is en ik besluit alleen nog met mijn houten drie af te slaan.,,Dat doe je goed. Wat een geweldig wapen heb jij daarmee in je tas!’’ zegt Rob verwonderd. ,,Nog nooit een vrouw zó ver zien slaan als jij!" Monsterlijk Gecharmeerd door dit compliment sla ik af op de dogleg van hole 5 en het lijkt wel of m'n bal vleugels heeft. Bijna 200 meter verder komt de bal neer. Out of bounce? ,,Nee hoor,’’ zegt Rob, ,,Die ligt monsterlijk goed zo.’’ Mary blijkt een volleerd chauffeur van de buggy. Ger zit er naast alsof zij samen al jaren 18 holes rijden. De buggy is nog niet gestrand, maar Ger zit er doorheen. Montere Mary spoort hem echter aan en motiveert hem door te spelen. In de rubriek ‘Uit de bunker’ van deze site, had ik gelezen dat Rob nooit in de bunker ligt. Toen Rob zijn bal in de bunker sloeg, dacht ik, ik heb een primeur! Ik pakte mijn gsm uit de tas, opende het fototoestel en drukte af. Wie ligt hier nooit in de bunker…….? | |
 | Op de laatste hole realiseerde ik mij, dat een birdie op deze par vijf ervoor kon zorgen dat ik in mijn buffer speelde. Met slag drie lag mijn bal ongeveer vier meter achter de pin. Birdiekans, gonste het in mijn hoofd. Rob z'n bal ligt nog geen meter van mij af. ,,Ik geef je een lijntje, laat mij maar eerst,’’ moedigt Rob mij aan. Hij gunt mij die birdie écht. |
Hij putt en ik zie hoe de green loopt. Ik doe twee oefenstrokes, putt… en mis. De vermoeidheid breekt mij op. Zelfs de parputt mis ik en maak een 6…
De dag sluiten wij af op het terras. Adrienne zorgt voor en borrel en snacks. Rob belooft mij tot slot een rondje op zijn home course en ik zeg gretig dat ik daar voor open sta. De Grote Hoogland Flight is helaas voorbij, gelukkig heb ik binnenkort zijn boek nog.
Djek.
De dag sluiten wij af op het terras. Adrienne zorgt voor en borrel en snacks. Rob belooft mij tot slot een rondje op zijn home course en ik zeg gretig dat ik daar voor open sta. De Grote Hoogland Flight is helaas voorbij, gelukkig heb ik binnenkort zijn boek nog.
Djek.
RSS-feed
