Passie4Golf - voor de verslaafde, reislustige amateur golfer met humor
  • Home
  • Lievelingsplek
    • Harry en Angelina
    • Tycho en Saskia
  • NAT.GOLFTALENT
    • Golftalenten
  • Dean Janssens VLOG
  • GOLFREISVERHALEN
    • Reisverhalen
  • UIT DE BUNKER
    • Nieuwste interview >
      • Adrienne vd Smagt
      • Ad Wessels
      • Bruni Heinke
      • Cees Valk
      • Catherine Keyl
      • Costantino Rocca
      • Daan Slooter
      • Geraldine & Harald Grunberg
      • Herman de Vos
      • Iwan Groothuis
      • Jacqueline Strik
      • Jacques en Remco Klöters
      • Jos Kemna
      • Koen Suyk
      • Manja Schilstra
      • Marcel Welling
      • Michel en Rene Tegelaar
      • Mieke Proost
      • Pamela Sturhoofd
      • Peter Duivenvoorde
      • Rob Hoogland
      • Rob Mouwen
      • Robbie van Erven Dorens
  • IN DE HANGMAT
  • MIJN INSPIRATIE
    • ADRIENNE >
      • Door wie
      • Mijn passie
      • Voor wie
    • COLUMNS >
      • Adrienne column >
        • Blue monday
        • Bunkers en granaten
        • Costa Daurada golftoernooi
        • De grote hoogland
        • Happy new year
        • Heel Holland golft
        • Lijstjes ruimen jaar op
        • Mark Reynolds day
        • Prijswinnaars
        • Pro ams 2016
        • Rattenvanger
        • Scrooge & Brigitte Kaandorp
        • Serena masters
        • Time4Golf golf award
        • Tom Watson
        • Troost voor Joost
        • Victorie times and selfies
        • Vos de hooghartige
      • Djek on Course >
        • Bunkeren met Hoogland
        • Clubkampioenschappen
        • De revanche
        • Djek goes woof
        • Gastvrij
        • Glipperboys
        • Lagere handicap
        • Poetsvrouw
        • Scoren met fotos
        • Speelbare droom
        • Start 2017
        • Sunlight zeep, abrikozen en steunzolen
        • War child
      • Joyce Chong on Tour >
        • Op weg naar de tour
        • Shaky
        • Wie is Joyce
      • Pro Ams >
        • Pro ams 2019
        • Anton aus Tirol
        • Eagle, birdies en Roely
        • Een goede drive voel je aan je ballen
        • Glansrijke en dubbele winst
        • Goede teamspirit
        • Muchmore doet het weer
        • Old course 1e dag feb.2017
        • Portugal 2016
        • Pro am op zonnig Pinhal
        • Reynolds oppermachtig
        • Team Richard Perkins op kop
      • Rhoerbak golf >
        • Hiske vd Heuvel
        • Marieke Klosters
        • Regina Meij
        • Roland-Jan Schippers
        • Tilly Sintnicolaas
        • Uwe Goertz
    • GOLF IN BEELD >
      • Filmpjes
      • upload formulier golf in beeld
    • ME AND MY HEADCOVER >
      • Head cover stories >
        • Elephant
        • Elmo
        • Gopher
        • Caddie family >
          • België
          • Caddie vader Rene trots
          • Even voorstellen
          • Family
          • Family in een goede flow
          • Floris Vos
          • Noa en Fleur willen knallen
          • Noa voelt zich thuis op CSE
          • Off season
          • Schotland
        • Parrot
        • Nijntje
        • Pardoes
        • Sneeuwpopje
        • Spongebob
        • Upload formulier headcover
    • KLM OPEN >
      • 2019
      • 2018
      • 2017
    • MY DADDY IS MY CADDIE >
      • Daddies & caddies
    • PARRETJE72
    • TOSTI TEST >
      • Tosti Haarlemmermeer
      • Tosti Spaarnwoude
      • Tosti test formulier
  • TIME4GOLF
    • Golfreizen >
      • Bestemmingen
      • Clinics
      • Toernooien
    • World Golf Awards
  • BLOG
    • BTP broedplaats
    • Days of a golf week 2017
    • Days of a golf week 2016
    • De tosti test
    • Dean Janssens verslaat...
    • Een golfbond moet spartaans zijn
    • Golf in beeld
    • Golf reisverhalen
    • Golftoernooi 2017
    • Golftoernooi Lisboa
    • Golf Travel Congres Cannes
    • Green Grape Open
    • Hempenius
    • Het lievelingsgerecht van
    • Het talent blikt terug
    • Houtrak jeugd open 2018
    • John Woof
    • Kids golfdag
    • KLM open 2017
    • KLM open 2018
    • KLM open 2019
    • Me and my head cover
    • Noordwijkse vriendinnen
    • Oscar Tiberius Murray en echte golfvrienden
    • Parretje72
    • Passie4Golf
    • Pro AM 2020-dag 1
    • Pro AM 2020-dag 2
    • Pro AM 2020-dag 3
    • Pro AM 2020-dag 4
    • Pro AM 2022-dag 1
    • Pro AMS 2022-winnaar
    • Scheurkalender
    • Spaarnwoude open
    • Special Olympics
    • Time4Golf voor 3e keer winnaar
    • Time4Golf voor 4e keer winnaar
    • Tom Hendriks blikt terug
    • Uit de bunker
    • US kids gaan de wei in
    • US kids kick-off
    • Wall of Fame
    • Wiebe Giesen
  • Contact
    • Adverteren
    • Contactformulier
    • Upload formulier

‘Met Sunlightzeep, abrikozen & steunzolen naar handicap 5’

10/30/2017

0 Comments

 
Na een behoorlijk aantal oefenrondes met een stel heren die ik op mijn nieuwe club heb ontmoet, na het spelen van de NGF-competitie met dames 1 en na behoorlijk wat spiertraining vond ik dat ik klaar was voor de ‘zomerspelen’ op mijn nieuwe club, de Haarlemmermeersche Golfclub.
Foto
Van geel slaan…
​Ik doel op het feit dat ik van een uitdagende, korte 9 holes-baan (The Dunes in Zandvoort), naar een lange 18-holes baan, de Haarlemmermeerse, ben gegaan. Natuurlijk hoopte ik dat de handicap die ik op mijn eerste club heb opgedaan stand zou houden onder de nieuwe omstandigheden. Niet zonder slag of stoot (zowel letterlijk als figuurlijk). Dat had ik wel verwacht.

Tenslotte loop ik met 18 holes van geel (met de heren) bijna vier keer zo veel kilometers, is de speeltijd dubbel zo lang en moet ik drie keer zoveel slagen maken. Een opgave. Maar dat heeft ook voordelen, aangezien een streep op een 9-holes-kaart meer de eindscore beïnvloed dat een streep op een 18 holes-kaart. 
Op die laatste zie ik vaak nog genoeg kansen (en holes) om die vervelende score weg te werken. 
Steunzolen & sokken
Uitdagingen zijn er genoeg op die lange baan. Het loopwerk bijvoorbeeld.

Ineens vond ik geen golfschoen meer lekker lopen. Mijn steunzolen irriteerde mij, net zoals de randjes van de sokken bij m’n tenen. En de trolley die na hole 13 steeds zwaarder leek te worden.

Mijn concentratie zakte in het begin steevast weg na een hole of 12. (Op zich logisch, wetende dat ik al jaren ‘hole 10’ met een glaasje doorbreng.)
 
Genoeg om aan te werken dus. En dat heb ik ook gedaan de laatste maanden.
 
Foto
Om te beginnen met de competitie. De dames spelen twee keer 18 holes op één dag. Da's dus 8 keer zoveel dan dat mijn lichaam gewend was.

Ik heb daarom eerst vooral gezocht naar goede voeding voor in de baan. En dat vergt tijd. Iedereen zegt iets anders, elk artikel schrijft iets anders.

Ik voelde weinig voor een diëtist, maar twijfel nog steeds of ik uiteindelijk toch niet een consult zal nemen. Al was het maar ter bevestiging van mijn keuzes: banaan doet het goed, Isostart-tabletten voor in de bidon, gedroogde abrikozen, maar ook gewoon de boterham met kaas en de krentenbol voelen goed als je een opkikkertje nodig hebt.
 
Om mijn lijf soepel te houden op de dagen dat ik niet speelde, ben ik naast de pilatus en joga die ik al jaren doe voor de WII op mijn televisie, essentrics-lessen gaan volgen. Dit verhoogde mijn stabiliteit in de baan behoorlijk. Een aanrader!
​
Mijn, vooral in het begin van het jaar, ontzettend vermoeide benen verzorgde ik na elke ronde met beenbalsem van Bloem en/of Weleda. Beide zijn heel effectief en goed naast elkaar te gebruiken. Het voorkomt dat je benen in de nacht door je bed wandelen, zeg maar. 
Foto
Sunlightzeep…
Kramp in mijn voeten is een kwaaltje dat ik al jaren bestrijd met het slikken van magnesium, een stuk sunlight-zeep onder mijn matras en met goede steunzolen.

En die zolen heb ik vernieuwd! Net zoals mijn golfsschoenen.
En tot slot heb ik om mijn schouders en nek te sparen een fantastische, elektrische trolley aangeschaft. Wow! Dat scheelt een hoop geduw en getrek.
 
En al die moeite loont: Tijdens de zomercompetitie speelde ik een handicap onder de 9 bij elkaar.
​
Ik zou zeggen: op naar de handicap 5! Ik hou jullie op de hoogte 😊
0 Comments

Start Djek 2017 als single handicapper?

2/6/2017

4 Comments

 

‘Mijn nieuwe handicap heb ik in stilte verwerkt

De euforie heb ik niet gedeeld via deze column. Nee, het bereiken van die droom, een handicap onder de 10 heb ik geheel in stilte verwerkt. Apart? Enigszins. Maar ik had het zelf namelijk niet door. Hoe dan? Ik had van de ruim 25 kaarten vorig jaar een paar leuke toppers, een paar hele slechte en het merendeel in m'n buffer gespeeld. Ik zakte van handicap 11,2 een volle punt naar 10,2 en daar was ik dik tevreden mee. Tja, net niet ónder handicap 10 zei ik tegen mijn echtgenoot, maar voor dit jaar is het eigenlijk wel prima.
klik op een afbeelding voor grotere weergave
Nieuwe handicap, nieuwe club!
Aan het einde van het jaar organiseert het bestuur van de vereniging altijd de champions league, oftewel een wedstrijd waaraan alle golfers meedoen die in dat jaar iets hebben gepresteerd binnen de club. De kampioenen tegen de kampioenen zeg maar.

Veel oefenen om 3-putts te voorkomen.
Omdat ik één van de competities had gewonnen mocht ik meedoen. Ik werd tweede. En die wedstrijd was zonder dat ik het wist qualifying. En zo zakte ik van 10,2 naar 9,5. Yeah! Jaardoel bereikt, ik had het alleen niet meteen door.

In oktober besloot ik na rijp beraad ook lid te worden van een "grote" club. Lees: een club met 18 of meer holes die langer zijn dan de twee parren 4 en overige parren 3 die ik tot nu toe heb gespeeld.

Ik wilde weten of ik die nieuwe handicap ook speel op lange holes. Het zal geen verrassing zijn: ik weet het niet.

Ik heb meteen diverse 18 holes-rondjes geboekt. Om te oefenen. Op de dag dat ik dacht de proef te doen om te kijken of ik in mijn buffer speel, bleek ik ingedeeld met een man en speelden wij samen van de gele teeboxen. Die speelde ik niet in mijn buffer. De week erna idem dito.
En in de week dat ik dacht "nu pak ik de rode teeboxen", bleken de wintergreens in gebruik. Weer geen realistische indruk van mijn score. Wel vreselijk stijve benen, prikkende voetzolen en pijnlijke enkels van de 10 kilometer die mijn lijf niet gewend is te lopen.

Ik kan alleen gissen hoe ik ga scoren met die handicap 9,5: redelijk tot goed. De afstanden zijn qua afslaan goed te doen, ondanks dat de clubs met de lange shafts (driver, houten 3) nog niet in mijn routine zitten, kom ik een heel eind doordat de breedte van de baan mij aardig vergevingsgezind is. Waar de twijfel dan in zit?

Vervelende 3-putts
Die twijfel zit 'm in de putts op de veel grotere greens dan dat ik gewend ben tot nu toe. Ik weet dat ik met regelmaat een drie-putt maak en dat is funest voor je scorekaart. Daar staan nog geen birdies tegenover, dus moet er geoefend worden. Veel.
​
De huidige wintergreens en de telkens door de vorst gesloten oefengreens helpen daar natuurlijk geen meter bij, maar mijn tijd komt. En dan ga ik laten weten of ik die 9,5 ook op 18 lange holes loop; ook zonder spierpijn. Een volgende column meer over spieren, ontspanning, soepelheid en yoga. Gaan yoga en golf goed samen......?

klik op een afbeelding voor grotere weergave
4 Comments

War child, speciaal bier & toeter van een beker!

6/13/2016

0 Comments

 
Te lang geleden heb ik op deze leuke site geschreven over mijn golfprestaties. Mijn verlangen om een single handicapper te worden is echter zó groot dat ik elke minuut vrije tijd aangrijp om te trainen, competitie te spelen of aan een wedstrijd mee te doen. Schrijven staat even op een iets lager pitje.
Enkele weken geleden deed ik mee aan het golftoernooi voor WarChild op golfbaan Naarderbos. Een paar maanden geleden zag ik de aankondiging van dit toernooi.

Ik deed een oproep op Facebook voor team genoten en binnen vijf minuten was het team én de inschrijving een feit. Wij kochten allen dezelfde golfbroek, besloten het tenue af te maken met een donkerblauwe polo en we waren klaar voor de strijd.

Golfen voor een goed doel is natuurlijk leuk. Je inschrijfgeld gaat (voor een deel) naar het goede doel, de prijzen zijn net even anders en het lijkt wel of het deelnemende publiek vrolijker is dan gewoonlijk.

​Winnen is niet prioriteit nummer één. Nee, dat was in dit geval de stichting die veel goede actie onderneemt om oorlogskinderen te helpen.
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Ik durf wel te zeggen dat wij zelfs meer aandacht kregen dan de aanwezige bekende Neder-landers, zoals Wilbert Gieske (GTST), Rob van Someren (Radio 10) en Frits Sissing.
​
Wij speelden best ball en mijn golfmaatje en ik speelden de sterren van de hemel. Met 46 stablefordpunten dachten wij een goede kans te maken op de hoofdprijs (een reis en een toeter van een beker).

Maar helaas, anders dan een mooie speld voor onze birdie op hole 10 viel ons niet te deel. (Hoe wij die birdie maakten kun je zien in het filmpje hieronder)


Stiekem hoopte ik dat mijn bal op hole 16 na één slag in de cup zou rollen. Een pikzwarte cabrio zou ik als beloning krijgen. Maar verder dan de voorgreen kwam mijn balletje helaas niet.

Het toernooi-winnende team had overigens 53 stablefordpunten bij elkaar gespeeld. Monsterlijk! De 19e hole bevatte een zeer goed verzorgde barbecue, luxe hapjes zoals kaaslollies (jammie!) en kipsateh yakitori en een loterij met veiling door oude bekende John Woof. Ook hier niets gewonnen, maar genoten van de sfeer en fijne muziek.

Nederlandse zon

Ik ga de komende periode weer verder trainen. Wie weet win ik dan ook een keer zo'n groot toernooi en verdien ik een golfreis naar een warm land.Vooralsnog doe ik het gewoon met de Nederlandse zon op Nederlands gras!

​Djek
Passie4Golf - Golfen voor WAR Child
0 Comments

Djek goes Woof!

3/18/2016

0 Comments

 
Passie4Golf - Column - Djek on Course
De ontdekking van de negen werelden op Amsteldijk
Passie4Golf - Column - Djek on Course
Passie4Golf - Column - Djek on Course
Passie4Golf - Column - Djek on Course
Passie4Golf - Column - Djek on Course
Op stap met eigenaar van Passie4golf Adrienne van der Smagt: Expeditie Golfcentrum Amsteldijk

Amsteldijk - Helaas is mijn achtertuin niet groot genoeg om mijn golf skills te trainen. Ik kom een heel eind met een pitch van vijftien meter, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
​

Datzelfde probleem had Tineke Loogman, eigenaar van Golfcentrum Amsteldijk ook een paar jaar geleden. Zij speelt een behoorlijke goede bal in de top van de golfcompetitie voor gehandicapten (en doet met één arm wat ik met twee (nog) niet kan: een handicap onder de 10 spelen). Zij wilde net als ik haar handicap op peil houden, dus wil zij veel trainen.

Ontwerppotlood
Tijdens een vakantie in Zuid-Afrika brainstormde zij met haar partner over haar gedroomde oefenlocatie dichtbij huis….

Echtgenoot Ger liet er geen gras over groeien en ontwierp een oefencentrum. Met in het achterhoofd een trainings-concept dat zij in Johannesburg hadden ervaren, joeg Ger zijn ontwerppotlood over het vierkante stuk papier.

Tineke was laaiend enthousiast. Een paar jaar later en een aantal verschillende kort-gedingen, overlegvergaderingen en gemeentelijke strubbelingen verder, stond er een trainingscentrum in het weiland van Ouderkerk aan de Amstel bij Amstelveen.

​En in het kader van trainingen om mijn handicap te verlagen (dit jaar wil single handicapper worden), wilde ik wel eens zien wat de negen werelden van golf op Amsteldijk mij te bieden heeft.
Marshall Gerard ontvangt Adrienne en mij in het clubhuis, Brasserie 10 genaamd. Als vertegen-woordigers van Passie4golf kregen wij een entree kaartje met een chip om het centrum binnen te kunnen.
Clubhuis in slaapkamer
Gerard blijkt een Groninger van origine die zijn jeugd in Suriname heeft doorgebracht en die nu zijn ‘oude dag ‘slijt’ op Amsteldijk.

​Hij begeleidt handicap-54-ers, geeft oefentips in de baan, leert ze de golfregels en -etiquette en neemt GVB-examens af. 

​
Hij vertelt honderduit over Tineke en Ger en over boer Jaap van Schaik die zijn land aan echtpaar Loogman verkocht zodat zij een golfbaan te konden realiseren. 
Passie4Golf - Column - Djek on Course
De golfende boer won pas geleden op 83-jarige leeftijd het snerttoernooi door dat hij als enige door de worst sloeg. ​Na afloop van de wedstrijd nam hij in zijn voormalige slaapkamer, nu clubhuis, zijn prijs uitgereikt.
​
De Negen Werelden

Mijn trainingszin neemt gaande de verhalen van Gerard toe, maar ik moet eerst keurig wandelend naast Gerard en Adrienne een rondleiding doorstaan. Het is koud! De wind waait dwars door mijn ‘kleurige’ kleding die Adrienne mij vroeg aan te trekken. “Kleurtjes staan zo leuk op de foto”, aldus Adrienne. Och, had ik mijn dikke, donkerblauwe windvanger maar aangetrokken…
​

Met de nieuwe director of Golf van Amsteldijk, John Woof, die op dat moment lesgeeft op de driving range, spreken wij voor later op de dag af. Nu willen wij daadwerkelijk trainen in de Negen Werelden van Golf.
 
Eindelijk!

Wij rekken en strekken op de matjes van de chip- en pitchwereld en slaan met de gratis en onbeperkt te gebruiken balletjes in cirkels rondom de cup. Ik oefen minstens vijftien ballen uit een knap aangelegde potbunker en we chippen onze up en down hill-liggende balletjes in een groot net.

Op de driving range zet ik een (gratis) instelbaar tablet op het onderdeel targettraining en speel mijn ballen naar diverse targets. Niet onfortuinlijk overigens, ik weet ze ondanks de ferme tegenwind aardig op de goede plek te leggen.

Uitgewaaid en met een ‘drielagen-tosti’ op schoot spreken wij met John Woof. Hij is laaiend enthousiast over de leerlingen die hij traint en spreekt honderduit over hoe belangrijk het is een goede coach te hebben. Hij is lekker op dreef.
Net als wij op het punt staan onszelf iets nader voor te stellen, wordt John op de schouder getikt door één van zijn talentjes.
​

“Ik moet gaan”, zegt hij. “Kom naar de open dagen op 2 en 3 april, dan kun je zien en ervaren wat ik allemaal ga doen hier op Amsteldijk”, lacht hij ons toe. En weg is John. Wij ook; maar niet nadat we hebben afgesproken terug te komen om samen de 9-holes baan naast het oefencentrum te spelen.

Trainingscentrum Amsteldijk is werkelijk een aanrader voor iedereen die zijn of haar golfspel wil verbeteren.
                                                                                                                                  Jacqueline Steinmetz
 

Kick-off dagen met John Woof
2 & 3 april 2016

Voor meer info:
www.amsteldijk.nl/kick-off-dagen

​

0 Comments

golfers ahoy ahoy Lagere handicap in zicht!

2/19/2016

0 Comments

 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Trainen op de driving range & snel op naar de lente
Dit jaar wil ik met mijn handicap onder de 10 te komen. Negen komma negen; daar zou ik heel blij mee zijn. En niet door vier kaarten in te boeken waarop ik toevallig 38 stablefordpunten scoor. Nee, ik wil die 9,9 dan ook werkelijk spelen. Ook over 18 holes. Dat betekent veel oefenen, veel clubwedstrijden spelen, veel fitness-trainen en met regelmaat 18 holes veroveren. En ik ga er over schrijven. Over hoe ik dat ga bereiken. Lees met me mee hoe een relatieve, ja, ietwat pedante, middle aged golfer zichzelf van 11,2 naar 9,9 werkt.
Oefenen vind ik leuk, maar de driving range heb ik wel even gezien. Dus ging ik ondanks de koude een oefenronde lopen op de 9-holes-baan van mijn home course.
​
​Ik deed net of ik het niet erg vond dat de vlaggen wapperden in wit-gerijpte, wintergreens met daarin cups als emmers. Ik had een thermo-shirt aan dat aanvoelde als een harnas en ik voelde de inzet van de mouwen in mijn oksels snijden. Comfortabel is anders.
​
In de baan leek het wel of elke bal op de sproeikop van de beregeningsinstallatie terecht kwam.

​Ze schoten alle kanten op. Wat een narigheid! Ik had juist bedacht elke korte slag met de sand- of gapwedge te doen, maar dat pakte totaal verkeerd uit.
Stekelige redding
Een leuke bijkomstigheid van die koude weersomstandigheden dacht ik te zien in een balletje dat door mij op het ijs was geslagen. “Die ligt speelbaar in de waterhindernis”, bedacht ik blij. Stapvoets betrad ik de waterkant.

​Mijn club diende als wandelstok en ik nam mij voor om ín de waterhindernis de club als balansstok te gebruiken. De harde, oneffen ondergrond was spekglad. Mijn enkels zwikten alle kanten op en ik balanceerde op mijn net vernieuwde spikes.


Ik gleed weg, maar was inmiddels in de hindernis dus mocht niet grounden. In een reflex pakte ik een tak. Duindoorns… Auw!! Ik kon voor geen mogelijkheid bij mijn balletje komen. Dan maar net doen of de bal is gezonken en met een strafslag een tweede bal inbrengen.
0 Comments

'Glipper boys', kerstkindje & potlood

12/23/2015

0 Comments

 
Glipper op het kerstmenu

Een kerstkindje heb ik in mijn armen. Tenminste, dat had het moeten zijn. Drie weken te vroeg besloot het mannetje de wereld in te willen komen. Ik kijk naar zijn mooie, ranke handjes. Wieg hem een beetje, als de dood dat het ventje het op een schreeuwen zet. Terwijl ik naar het relaas over zijn geboorte luister, kan ik het niet laten. Ik kijk naar het fijne lijfje en beeld mij in hoe die mooie, fijn gevormde handjes een ijzer 7 omklemmen en bedenk dat dit wel eens goede golfer zou kunnen worden. Ik geef het wondertje der natuur terug aan zijn moeder en stap in mijn auto.
Passie4Golf - columns - Djek on Course
De kerstsokken van Hannes
De Glipper
Nog ‘wee’ van het mooie kindje dat zo rustig in mijn armen lag, rijd ik naar Zandvoort. Mijn golfmaatje Adrienne en ik zijn uitgenodigd door golfer Hannes van de Stadt, al ruim dertig jaar lid van de Kennemer.

​Als trouwe lezer van Passie4Golf had hij in mijn vorige column gelezen dat ik na mijn eerste Kennemer rondje huiswaarts keerde zonder potloodje met opdruk. Hannes nam gelijk contact op met Passie4golf en besloot een echt Kennemer potloodje beschikbaar te stellen. Het cadeautje neem ik graag ontvangst.

'In de pocket'
Het kerstgevoel dat ik door het kraambezoek nog heb, kan ik behouden want wij hebben afgesproken bij de kerstboom in het clubhuis van de Kennemer. 
De prachtige kerstboom in het clubhuis blijkt een te donkere achtergrond voor de foto’s bij de uitreiking, dus vertrekken wij naar het terras met op de achtergrond de teebox van hole B-1. Ik omhels Hannes, dank hem hartelijk voor de geste en stop het kleinood in mijn achterzak. Die is ‘in the pocket’.

Hannes leidt ons rond in het clubhuis en vertelt over de ins en outs van de twee tafels tellende poolkamer, bibliotheek en de vele zilveren bokalen en bekers. Ook een bezoekje aan de ‘ondergrondse’ puttinggreen die onder het clubhuis is gevestigd, maakt de ‘Kennemer Experience’ compleet. Wij lopen de 9 holes van de B-lus van geel met wintergreens.

Tijdens de ronde vertelt Hannes veel over de wetenswaardigheden over de baan. Vanwege de kerststemming heeft hij speciaal zijn kerstsokken aangetrokken.
​
Onderweg treffen wij greenkeeper Willem die helmgras heeft aangeplant dat uit de Amsterdamse Waterleidingduinen komt: "Waternet is stuifplekken aan het creëren om de originele begroeiing en oude duinvegetatie terug te krijgen, dus hadden zij helmgras over. En het fairwaygras dat ik hier aan het leggen ben komt van de voormalig voetbalclub TZB", aldus Willem.
Rosbief & gekookt ei

Het clubhuis komt in zicht. Hannes heeft het zichtbaar naar zijn zin. In zijn enthousiasme belooft hij ons op een glipper te trakteren.

,,Een glipper?!’’
,,Wat is dat,’’ vragen Adrienne en ik verbaasd.
Hannes lacht.
,,Iets typisch KG&CC… Jullie gaan het beleven en ervaren,’’

Hartelijk worden wij ontvangen door onze vriend Boudewijn die de glipper-bestelling opneemt.

​Hij serveert de glipper samen met collega Anwar en zij kijken er net zo geheimzinnig bij als Hannes bij de belofte van de traktatie.
De Glipper
En ja, werkelijk, de glipper is heerlijk. Geroosterd brood, rosbief, gekookt ei, kappertjes, rucola en een overheerlijke Kennemer mayonaise. Een aanrader. Sterker nog, ik zet 'm dit jaar als entree op kerstmenu.
0 Comments

De Kennemer: deel2 - een speelbare droom

12/5/2015

0 Comments

 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Ruim vier jaar golf ik nu. Eigenlijk te kort om te weten hoe de Noordwijkse, de Haagse of, veel dichter bij huis, de Kennemer speelt. Speelde moet ik nu zeggen, want de Kennemer heb ik kort geleden bezocht met collega van Passie4golf en golfmaatje Adrienne van der Smagt.

Het waait behoorlijk en we hebben geen last van zonneschijn. Mijn medespeler, bekend op deze baan, adviseert van de rode tees te spelen.

​Ik vind het goed. Als ik nu eerst maar de baan in mag gaan. We staan op de teebox van hole 1. Wij slaan af. Onze horloges vertellen dat na een kleine 180 meter de fairway linksaf buigt en dat klopt exact.
Brok
​
Mijn hart klopt in mijn keel en ik voel met mijn adem een zogenaamd brok opwellen. Ik kijk om mij heen. Sta ik hier echt? Ja, ik sta te golfen op de Kennemer! Mijn droom komt uit.

Na enkele holes zijn wij 'ingedraaid'. Dat wil zeggen enigszins gewend aan de van prikken herstellende greens, de ontelbare konijnenholen, de hard waaiende wind van 6 à 7 Bft en de zeer geonduleerde fairways.
 
Wij lopen inmiddels halverwege hole 3. Plof! Er valt een bal 15 krap meter achter ons neer. De drieheren-flight achter ons heeft geen geduld blijkbaar. Deze 'aanval' komt hard binnen en ik fluf mijn pitch naar de felbegeerde vlag. 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Ik baal en noteer een vervelende double bogey op mijn scorekaart. ​We besluiten de ongeduldige gasten op te wachten en hen voor te laten gaan. Wij klimmen naar de hoge, gele teebox van hole 4. Verbaasd komen de heren naar ons toe gelopen. 
​
Oubollige bruine broek
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
,,Wij wilden wat minder opgejaagd van deze mooie baan genieten,’’ lacht mijn golfmaatje hen toe. ,,Wie was nou dat Pietje ongeduld die ons met zijn bal belaagde", vroegen wij. "Die lelijke man daar met die oubollige bruine broek aan", schaterde een van de drie. En hij wijst naar zijn schuldbewuste golfvriend.

Wij laten hen afslaan en staan versteld van het gemak waarmee zij hun balletje zo'n 220 meter verderop op de fairway leggen. Eén van hen doet dit zelfs met een ijzer.

Wij vervolgen onze weg en hebben een wereldse ervaring. We verdwalen een keer, worden op weg geholpen door de vriendelijke ex-voorzitter en zijn golfmaten, veroveren diverse potbunkers en hebben een onderonsje met de head-pro van de club, Hiddo Uhlenbeck.
‘Lateraal’ drinkwater

Ik zie bij praktisch elke hole de tv-beelden van de KLM-open voor mij en ervaar hoe de pro's moeten hebben staan tobben afgelopen zomer.

​Of niet? Ik vind de baan goed speelbaar. De fairways zijn breed, het water dat aanwezig is zit 'lateraal' diep in de ondergrond ten behoeve van het maken van drinkwater en ik volg het advies van de kenners op: recht slaan.

De drie 'driftige' golfers ontmoetten wij later in het clubhuis. Het blijken geen thuisspelers te zijn. Het zijn spelers bij Old Course Loenen en Houtrakkers die ons opjoegen. 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Zij zijn vermomt als spelers van de Kennemer met hun logotruien, gezelligheid en geaffecteerde spraakje. Misschien dat we een volgende keer de 'Kennemers' zelf ontmoeten. Ik kijk er naar uit!
0 Comments

De kennemer: deel 1 - gastvrij

12/5/2015

0 Comments

 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Zandvoortse linkscourse...

Ruim vier jaar golf ik nu. Te kort om te weten hoe een linksbaan in Engeland, Schotland of Portugal speelt. Sterker nog, ik weet ook niet hoe de Noordwijkse, de Haagse of, veel dichter bij huis, de Kennemer speelt.

Speelde moet ik nu zeggen, want die laatste heb ik kort geleden bezocht met mijn golfmaatje en collega van Passie4golf Adrienne van der Smagt. Ik had geen idee wat mij te wachten stond. Na de verhalen en annekdotes van de golfers om mij heen ga ik nu zelf ervaren hoe het op een club als deze toegaat.
Felbegeerd potloodje
Een alleraardigste ontvangst valt mijn golfmaatje en mij ten deel bij de caddiemaster van de Kennemer. Heel rustig worden door de man allerlei administratieve handelingen verricht. De vriendelijke snor laat zich niet van zijn stuk brengen door twee vol-verwachting-klopt-ons-hart-dames. Hij geeft ons twee papieren flappen die wij aan onze tassen moeten hangen.

Voorzien van scorekaart waaraan een zakje houten tees is geclipt, maar zonder een felbegeerd potloodje met clubnaam en/of logo stappen wij het clubhuis binnen. Een hartelijke, zwart bebrilde, heerlijk mollige ober heet ons welkom. 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Een groene das met clublogo is om zijn nek gestropt.

Wij krijgen het mooiste tafeltje aan het raam toebedeeld. Een geweldig uitzicht over de naar ons lonkende golfbaan krijgen wij erbij. Die man weet wat een nieuwkomer wil zien.


Een espresso met een glaasje plat water en een schattig klein bitterkoekje serveert onze nieuwe golfvriend. ​Hij belooft ons een evenzo hartelijke ontvangst na onze golfronde.

Wij vertrouwen hem volkomen.
Onze tafel

En hij heeft niet tegen ons gejokt. Alhoewel hij een tweepersoons tafeltje voor ons had gereserveerd, bedenkt hij zich geen moment als blijkt dat de vierpersoonstafel met uitzicht plots vrijgekomen is. "Wacht u even dames, ik ga u een leukere lunchplek bezorgen", lacht hij ons toe. En wederom nemen wij plaats aan 'onze' tafel in de zijloge, nabij het raam (voorzien van clublogo) met uitzicht op hole 18.

De lunchkaart blijkt niet onaardig. Mijn golfmaatje verbaast zich ietwat over de vermelde euro's achter de gerechten, maar zij herstelt zich snel. Net terug uit Portugal is alles prijzig in Nederland.

"Oma's garnalencroquetjes zijn geen aanrader, maar de tonijnsalade is een topper", aldus onze serverende vriend terwijl hij een glas witte wijn inschenkt. "Dan doen we de tonijnsalade", besluiten wij.​
Kennemer logo
​
Deze waarlijk lekkere tonijnsalade ligt op een bord met clublogo. Net zoals de clip waarmee de van clubnaam voorziene tees aan de kaart hechten.

​En de deur die ik na dit knusse verblijf in de namiddag achter mij dicht trek bevat eveneens het logo van de Kennemer Golf & Country Club.


Onze vriendelijke ober belooft ons de volgende keer een potloodje met naam en logo te geven.
Passie4 Golf - Column - Djek on Course
Alleen daarom al wil ik nog een keer terug. Woensdag a.s: kunnen jullie De Kennemer deel 2 lezen, over de baan, greens, rough, konijnenholen en snelle golfers die van demareren houden....
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
0 Comments

Scoren met foto’s of golf…..

11/16/2015

0 Comments

 
Passie4Golf - Column - Djek on Course
Voorafgaand aan mijn columnisten-bestaan, gaf hoofdredacteur Adrienne mij diverse tips ter bevordering van het schrijverschap…. ,,En vanaf heden ga je foto's maken. Op de baan, naast de baan, op weg er naar toe voor mijn part, zorg dat je steeds je gsm binnen handbereik hebt, zodat je bij elke column een leuke afbeelding hebt,’’ adviseerde Adrienne mij ietwat dwingend. ,,Leuk,’’ dacht ik bij mijzelf, ,,dan doe ik eindelijk iets zinnigs met al die afbeeldingen.’’
Dus toen ik in Frankrijk was met mijn echtgenoot brandde de gsm in mijn achterzak. Net als de golftas en -trolley in de achterbak. Zo'n zeshonderd kilometer van huis ligt de stad Epinal. Aan de Moezel. Wij logeerden daar twee nachten. Tijd genoeg om zowel stad als golfbaan te bezoeken.
​
Ondanks de miezerige regen besloten wij te golfen op de Golf Club des Images d' Epinal. Voor negentien euro kreeg ik een caddieboek en een scorekaart met potlood. Voor dat geld mocht ik negen holes spelen en kreeg ik er gratis hole tien bij die op de terugweg naar het clubhuis lag. Wat een gastvrijheid!
In de baan was niet veel te fotograferen. Geen mooie vergezichten en geen spectaculaire hoogtes die 'overslagen' moesten worden.

​Nee, het waren eenvoudige holes, gemakkelijk voor de buffer, geen spannende waterpartijen, blinde holes of anderszins. De ijzeren golfers bij de ingang waren leuk om vast te leggen, meer niet. Jawel, de eerste foto was een feit.
​

Passie4Golf - Columns - Djek on Course
                                  Ik trok een ijzer uit mijn tas...
                                                                     en sloeg...

Vlakbij het superoude, pittoreske wijndorp Riquewihr in de Elzas, reserveerde ik een paar dagen later eveneens negen holes plus trolley bij Golfclub d' Ammerschwihr. ​

Ook hier trof ik een aardige juffrouw die mij trakteerde op het standaard caddie pakket. Ik kon bijna niet wachten om mijn balletjes door het heuvelachtige landschap te slaan. Maar waar was de voorspelde zonneschijn? Het hele wijngebied, inclusief golfbaan lag in een dikke wolk mist en de ontbrekende wind zorgde ervoor dat die nevel onbeweeglijk aan de bergen kleefde.Ik had geen zin om de ballen van de flight achter mij om de oren te krijgen en ik vreesde voor mijn eigen balletjes. Daarbij waren de vier gepensioneerde heren voor me ook niet echt een voordeel.


Ik kocht een mandje ballen en klom (ja, klom) omhoog naar de driving range. Zinloos. Alle ballen verdwenen in een wit gordijn dat op nog geen zeventig meter voor mij hing. Nu waren mijn geliefde en ik overtuigd en cancelden onze boeking. Eenmaal in de auto deed ik een vreselijke ontdekking: foto's vergeten te maken! Adrienne..! Help! Ik had natuurlijk bij de driving range kunnen poseren, bij de balie, in de shop of op de parkeerplaats..!?
​
We stopten de auto. Ik trok een ijzer uit de golftas, deed een handschoen aan, zette een bal op een tee tussen de wijnstokken en sloeg…
Toch nog een foto gescoord, inclusief golfstok, bal én de mist.

Pak van m'n hart.
​
0 Comments

POETSVROUW

11/16/2015

0 Comments

 
Passie4Golf - Columns - Djek on Course
Met regelmaat haalt mijn golfmaatje, De Diva, mij op voor een rondje golf. We spelen vaak de ladies wedstrijden op de dinsdagochtend of -middag samen, maar het komt ook voor dat we een buitenbaan aandoen. De diva is een zeer sportieve, bijna zeventiger die al jaren golf speelt. Met manlief, met haar zoon en met vriendinnen.

Het grote verschil tussen de diva en mij is niet alleen de leeftijd en de handicap (daar zit een jaar of 15 én punt of 15 verschil tussen). Het is ook de wijze van voorbereiding van een rondje golf, de interesse in de techniek van het spelen van golf en uiteindelijk de uitvoering van de slagen.

Deze week speelden we samen de afsluitende wedstrijd van de zomercompetitie op onze club. Altijd een goed verzorgd evenement en leuk om te zien wie er in de prijzen zijn gevallen. 
Tijdens het uitladen van onze spullen ziet De Diva een banaantje uit mijn tas steken met daarnaast een plastic zakje met een paar boterhammen.

"Nooit aan gedacht om brood mee te nemen, laat staan een banaantje", aldus De Diva. "Haal een broodje in het restaurant", adviseer ik haar. "Top dat doe ik", zegt zij, zittend op de rand van de achterbak terwijl zij haar golfschoenen aantrekt.


Ik ben reeds gepakt en gezakt en besluit De Diva wat hand- en spandiensten te verlenen. Haar tas zet ik op de trolley en bind hem in de elastieken. "Lekkere schone, maar-niet-heus, clubjes heb jij in je tas", schater ik naar haar.
0 Comments
<<Previous

    ​COLUMN


    Djek
    on
    ​Course
    Passie4Golf - Columns - Djek on Course

    Auteur

    ​Jacqueline Steinmetz
    Columnist
    Schrijft
    ​
    haar columns voor Passie4Golf onder de geuzen-golfnaam Djek.

    ​Is een fanatieke golfer
    met oog voor techniek, schoonheid, hole-analyses, maar zij houdt ook van een geintje en van de borrel als beloning na afloop.


    Volg onze
    hartelijke en flamboyante amateur golfer die serieus, to the point en hilarisch schrijft!

    ​Archieven

    Oktober 2017
    Februari 2017
    Juni 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    December 2015
    November 2015


    ​Categorieën

    Alles


    ​meer columns

    PASSIE4GOLF - COLUMNS - CADDIE FAMILY
    De caddie family
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - JOYCE CHONG
    Joyce Chong on Tour
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - PRO AMS
    Pro Ams in Portugal
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - SONJA VAN DE RHOER
    Rhoerbak Golf met Sonja

    RSS-feed


    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    Passie4Golf - Columns - Djek on Course
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
    PASSIE4GOLF - COLUMNS - DJEK ON COURSE
Adrienne van der Smagt
​Freelance journalist
Kamperlaan 40
2012 JA Haarlem
Time4Golf - Passie4Golf